Wstęp

W Biblii jest napisane, że najważniejszym grzechem człowieka jest pycha. Pycha staje się przyczyną nie tylko chorób i nieszczęść, nie tylko patologii duszy i charakteru, ale jest także podstawą każdego grzechu.

Ponad dwadzieścia pięć lat staram się ustalić, czym jest pycha. Utarte wyobrażenia ludzi na temat pychy są bardzo powierzchowne. Pomimo znanych prawd zawartych w świętych księgach, wciąż nie mamy jasnego zrozumienia tego najpoważniejszego problemu.

Zwykle przez pychę rozumiemy wywyższanie siebie i lekceważący stosunek do innych. W rzeczywistości jest to również niechęć do życia, rozpacz, brak miłości do siebie i otaczających ludzi oraz poczucie, że ​​świat jest bezsensowny i okrutny... Wszystko to są oblicza pychy. Wydawałoby się, że aby pokonać pychę, wystarczy pozbyć się tych wszystkich cech. Ale z jakiegoś powodu ludziom nie udaje się zrobić tego przez ponad dwa tysiące lat.

Aby zrozumieć, czym jest pycha i jak ją przezwyciężyć, trzeba przeanalizować doświadczenia historyczne, dowiedzieć się, jak powstaje pycha i jak niebezpieczna jest nie tylko dla pojedynczego człowieka, ale też dla całej naszej cywilizacji.

Zaślepiony pychą człowiek chwali się swoimi osiągnięciami przed Bogiem, zapominając, że otrzymał je od Niego. Człowiek przepełniony pychą jest pewny, że ​​osiągnął wszystko samodzielnie, a nie z pomocą i zgodnie z wolą Boga. Człowiek ze zwiększoną pychą nie dziękuje Bogu za to, co posiada.

Zrozumienie praw wszechświata następuje stopniowo. Wnikając w sens historii i przypowieści  zawartych w świętych księgach, możemy dostrzec prawdziwe znaczenie zjawisk, uświadomić sobie związek naszych uczuć i zachowań z tym, co nazywamy pychą. Gdy człowiek znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie, dystansuje się od wszystkich przywiązań, a wtedy następuje obszerniejsze i głębsze poznanie Boga.

Ta książka jest wynikiem wieloletnich badań i poważnych prób życiowych. Prawdziwe zrozumienie zachodzi nie na poziomie świadomości, ale na poziomie uczuć. Uczucia, doznania same w sobie nie są jeszcze zrozumieniem. Musi powstać obraz, który połączy wszystkie informacje w jedną całość. Obraz ten kształtuje się podczas wielokrotnych powtórzeń.  

Aby człowiek zrozumiał coś,  trzeba pokazać mu tę samą prawdę pod różnymi kątami, z różnych punktów widzenia. Znana, łacińska sentencja brzmi: „Powtarzanie jest matką uczenia się”. Jeśli dawniej, kiedy pisałem książki, uważałem, że nie należy się powtarzać, to teraz rozumiem, iż ważne informacje trzeba wyjaśniać wielokrotnie. Głęboką, poważną myśl trzeba naświetlać ze wszystkich stron, wracając do niej raz za razem.